تحلیل مهمترین اخبار بانکی
تحلیل مهمترین اخبار مربوط به بازار پولی و ارزی ایرانتحلیل مهمترین اخبار بانکی
تحلیل مهمترین اخبار مربوط به بازار پولی و ارزی ایرانترجمه حقوقی و کامل گزارش نوامبر 2012 آژانس
اجرای موافقتنامه پادمان NPT
و مفاد مربوطه قطعنامه های شورای امنیت در جمهوری اسلامی ایران
گزارش مدیرکل آژانس بین المللی انرژی اتمی
26 آبان 1391
16 نوامبر 2012
A. مقدمه
1. این گزارش مدیر کل به شورای حکام و همزمان به شورای امنیت در خصوص اجرای موافقتنامه[1] پادمانNPT و مفاد مربوطه قطعنامه های شورای امنیت درجمهوری اسلامی ایران (ایران) می باشد.
2. شورای امنیت تاکید نموده است که اقدامات مورد درخواست شورای حکام در قطعنامه هایش[2] در خصوص ایران الزام آور است[3]. مفاد مربوطه قطعنامه های یادشده[4] شورای امنیت که بر اساس فصل هفتم منشور سازمان ملل تصویب شده اند مطابق شرایط این قطعنامه ها الزام آور هستند[5].
3. در راستای درخواست شورای حکام در قطعنامه GOV/2012/50 ( 13 سپتامبر 2012)[6]، این سند گزارش جامعی را در خصوص اجرای اساسی آن قطعنامه و قطعنامه GOV/2011/69 (18 نوامبر 2012) درارتباط با ابعاد احتمالی نظامی برنامه هسته ای ایران فراهم می آورد. این سند همچنین به تحولات بعد از آخرین گزارش مدیرکل (Gov/2012/37, 30 August 2012) و همچنین مسائل باقیمانده طولانی می پردازد. این گزارش بر آن حوزه هایی که ایران بطور کامل تعهدات الزام آور خود را اجرا نکرده است متمرکز است چنانکه ایجاد اعتماد بین المللی به ماهیت صرفا صلح آمیز برنامه هسته ای ایران مستلزم اجرای کامل این تعهدات است.
B . آشکارسازی مسائل حل نشده
4. همانطور که قبلا گزارش شد شورا در قطعنامه GOV/2011/69 از جمله تاکید نمود برای ایران و آژانس ضروری است به منظور حل و فصل فوری همه مسائل اساسی باقیمانده برای تامین اهداف آشکارسازی در خصوص این مسائل شامل دسترسی به کلیه اطلاعات مربوطه، مستندات، سایت ها، مواد و اشخاص در ایران، به گفت وگوهای خود شدت بخشند. شورا همچنین در آن قطعنامه از ایران خواست که با هدف اعاده اعتماد بین المللی به ماهیت منحصرا صلح آمیز برنامه هسته ای ایران بطور جدی و بدون پیش شرط در مذاکرات مشارکت نماید. در پرتو این، از ژانویه 2012 به بعد مقامات آژانس و ایران چندین دور گفت وگو در تهران و وین از جمله طی یک دیدار مدیرکل از تهران در می 2012 انجام دادند. با این حال، هیچ نتیجه مشخصی حاصل نشد.[7] بویژه هیچ توافقی در خصوص یک رویکرد ساختاری برای حل وفصل مسائل باقیمانده مرتبط با ابعاد احتمالی نظامی در برنامه هسته ای و هیچ موافقتی توسط ایران با درخواست آژانس برای دسترسی به سایت پارچین وجود نداشت.
5. شورا در قطعنامه GOV/2012/50 تاکید نمود که برای ایران ضروری است که فورا یک رویکرد ساختاری را نهایی و اجرا نماید از جمله در گام نخست، دسترسی آژانس را به سایت های مربوطه ای که درخواست نموده بود، فراهم سازد[8]. شورا در آن قطعنامه همچنین تصمیم گرفت که همکاری ایران با درخواست های آژانس با هدف حل و فصل همه مسائل باقی مانده به منظور اعاده اعتماد بین المللی به ماهیت صرفا صلح آمیز برنامه هسته ای ایران، اساسی و فوری است.[9]
6. آژانس در پرتو قطعنامه GOV/2012/50 و بلافاصله متعاقب نشست سپتامبر 2012 شورای حکام، گام هایی برای ترغیب ایران برای گفت وگوهای بیشتر از جمله ملاقات بین مدیر کل و جناب آقای فریدون عباسی معاون رئیس جمهور ایران و رئیس سازمان انرژی اتمی ایران در 17 سپتامبر 2012 برداشت. آژانس در تاریخ 24 اکتبر در نامه ای به ایران تعهد آژانس را برای گفت وگو مورد تاکید قرار داد و پیشنهاد نمود که یک نشست در سطح عالی در 13 و 14 نوامبر 2012 با هدف نهایی نمودن یک سند رویکرد ساختاری که توافق بر روی آن به آژانس و ایران این امکان را بدهد تا کار اساسی در خصوص مسائل باقیمانده را شروع نمایند برگزار گردد. ایران در نامه مورخ اول نوامبر 2012 تعهدش را برای گفت وگو با آژانس مورد تایید قرار داد و از یک هیئت آژانس برای بازدید از تهران در اواسط دسامبر 2012 به منظور «بحث در خصوص مدالیته برای حل و فصل ادعاها ، بر اساس اصول ایجاد شده در دیدار بین جناب آقای دکتر جلیلی دبیر شورای عالی امنیت ملی و مدیر کل در 30 می 2012» دعوت نمود. متعاقبا توافق شد که آژانس و ایران در 13 دسامبر در تهران ملاقات نمایند.
C . تاسیسات اعلام شده تحت موافقتنامه پادمان ایران
7. ایران تحت موافقتنامه پادمان خود 16 تاسیسات هسته ای و 9 مکان خارج از تاسیسات (LOFs) را که مواد هسته ای بطور معمول در آنجا استفاده می شود به آژانس اعلام نموده است[10]. با وجود این که بعضی از این فعالیت ها که ازسوی ایران در برخی از تاسیسات انجام می شود بر خلاف قطعنامه های شورای حکام و شورای امنیت همانطور که در ذیل نشان داده می شود، است،آژانس به راستی آزمایی عدم انحراف مواد هسته ای اعلام شده در این تاسیسات و مکان های خارج از تاسیسات (LOFs) ادامه می دهد.
D . فعالیت های مرتبط با غنی سازی
8. ایران برخلاف قطعنامه های مربوطه شورای حکام و شورای امنیت فعالیت های مرتبط با غنی سازی خود را در تاسیسات اعلام شده ذیل، تعلیق نکرده است. کلیه این فعالیت ها تحت پادمان آژانس می باشد و همه مواد هسته ای ، آبشارهای نصب شده و ایستگاه های خوراک دهی و کنارگذاری در آن تاسیسات تحت مراقبت و نظارت آژانس است.[11]
9. ایران بیان داشته است هدف غنی سازی UF6 تا 5 درصد U-235 تولید سوخت برای تاسیسات هسته ای[12] خود است و هدف غنی سازی UF6 تا 20 درصد U-235 ساخت سوخت برای رآکتورهای تحقیقاتی است.[13]
10. از زمانی که ایران غنی سازی اورانیوم را در تاسیسات اعلام شده خود شروع نموده است در آن تاسیسات تقریبا [مقادیر زیر را] تولید نموده است:
· 7611 کیلوگرم (735+ کیلوگرم از زمان گزارش قبلی مدیر کل) UF6 غنی شده تا 5 درصد U-235 که از این مقدار: 5303 کیلوگرم در حال حاضر در انبار است؛ 1226 کیلوگرم در کارخانه آزمایشی غنی سازی سوخت (PFEP) خوراک دهی شده است و 1029 کیلوگرم در کارخانه غنی سازی سوخــت فوردو برای غنی سازی تا 20 درصد U-235 خوراک دهی شده است؛ و 53 کیلوگرم به داخل تاسیسات تبدیل اورانیوم (UCF) برای تبدیل به UO2 خوراک دهی شده است[14]. و
· 8/232 کیلوگرم (4/43+ کیلوگرم از زمان گزارش قبلی مدیر کل) UF6 غنی شده تا 20 درصد U-235 که از این مقدار: 9/134 کیلوگرم در حال حاضر در انبار است؛ 6/1 کیلوگرم باقی مانده است؛ و 3/96 کیلوگرم به کارخانه تولید صفحه سوخت (FPFP) برای تبدیل به U3O8 خوراک دهی شده است. [15]
D.1 . نطنز
11. کارخانه غنی سازی سوخت(FEP): کارخانه غنی سازی سوخت یک کارخانه غنی سازی با استفاده از سانتریفیوژ برای تولید اورانیوم با غلظت پایین تا غنای 5 درصد U-235 می باشد که اولین بار در سال 2007 مورد بهره برداری قرار گرفت. این کارخانه به دو سالن تولید A و سالن تولید B تقسیم شده است. مطابق با اطلاعات طراحی ارائه شده از سوی ایران، 8 واحد برای سالن تولیدA با 18 آبشار درهر واحد که روی هم حدود 25000 سانتریفیوژ می شود برنامه ریزی شده است. هنوزهیچ گونه اطلاعات طراحی تشریحی برای سالن تولید B ارائه نشده است.
12. تا تاریخ10 نوامبر 2012، ایران به طور کامل 61 آبشار را در سالن تولید A نصب کرده بود که 54 آبشار آن که با UF6 طبیعی تغذیه می شود توسط ایران اعلام شده بود. ایران یک آبشار دیگر را نیز تا حدی نصب کرده است. کارهای مقدماتی نصب برای 28 آبشار دیگر تکمیل شده بود و در ارتباط با 54 آبشار فوق الذکر ادامه دارد. همه سانتریفیوژهایی که در سالن A نصب شده اند از نوع IR-1 هستند. [16]
13. آژانس بین تاریخ های 20 اکتبر 2012 و 11 نوامبر 2012 یک راستی آزمایی موجودی فیزیکی (PIV) در کارخانه غنی سازی سوخت انجام داد و تحقیق نمود که تا 21 اکتبر 2012 مقدار 85644 کیلوگرم از UF6 طبیعی از زمان شروع تولید در فوریه 2007 در آبشارها خوراک دهی شده و مقدار 7451 کیلوگرم UF6 غنی سازی شده تا 5 درصد U-235 تولید شده بود. بنا به ارزیابی ایران بین تاریخ های 22 اکتبر 2012 و 9 نوامبر 2012 مقدار کل 1576 کیلوگرم UF6 طبیعی به آبشارها خوراک دهی شده و مقدار تقریباً 160 کیلوگرم UF6 غنی سازی شده تا 5 درصد U-235 تولید شده است که در نتیجه از زمان شروع تولید مقدار کل 7611 کیلوگرم UF6 غنی سازی شده تا 5 درصد U-235 تولید شده است.
14. بر اساس نتایج تحلیل نمونه های محیط زیستی که از تاریخ فوریه 2007[17] در کارخانه غنی سازی سوخت برداشته شده است و سایر اقدامات راستی آزمایی، آژانس به این نتیجه رسیده است که این تاسیسات همان گونه که ایران در پرسشنامه اطلاعات طراحی مربوطه اعلام کرده عمل نموده است.
15. کارخانه نیمه صنعتی غنی سازی سوخت (PFEP): کارخانه نیمه صنعتی غنی سازی سوخت جزو تاسیسات تحقیقات و توسعه و جزو تاسیسات تولید اورانیوم با غنای پایین است که نخستین بار در تاریخ اکتبر 2003 راه اندازی شده است. این تاسیسات دارای یک سالن آبشار است که می تواند شش آبشار را در خود جای دهد و به دو محوطه تقسیم می شود که یکی برای تولید اورانیوم با غنای پایین غنی سازی شده تا 20 درصد اورانیوم 235 (آبشارهای 1 و 6) تعیین شده و محوطه دیگر برای تحقیق و توسعه (آبشارهای 2 ، 3 ، 4 و 5) تعیین شده اند.
16. در نتیجه راستی آزمایی موجودی فیزیکی (PIV) که بین 15 سپتامبر 2012 و اول اکتبر 2012 توسط آژانس انجام شده است، آژانس مطابق اندازه گیری عدم قطعیت هایی که بطور عادی به چنین تاسیساتی مربوط است موجودی را همانطور که ایران در تاریخ 15 سپتامبر 2012 اعلام نمود راستی آزمایی کرد.
17. محوطه تولید: تا تاریخ 6 نوامبر 2012 ایران UF6 با غنای پایین را به دو آبشار متصل به هم (آبشارهای 1 و 6) شامل کلاً 328 سانتریفیوژ IR-1 خوراک دهی می کرد.
18. آژانس راستی آزمایی نمود که از تاریخ 15 سپتامبر 2012 ، 1119.6 کیلوگرم UF6 با غنای 5% U-235 تولید شده درFEP به آبشارها در محوطه تولید از زمان آغاز تولید در فوریه 2010 تزریق شده است، و اینکه مجموع 129.1 کیلوگرم UF6 با غنای 20% U-235 تولید شده است. ایران تخمین زده است که بین 16 سپتامبر 2012 و 11 نوامبر 2012، مجموع 57.4 کیلوگرم UF6 با غنای 5% U-235 تولیدشده در FEP به آبشارهای محوطه تولید تزریق شده است و اینکه تقریباٌ 8.2 کیلوگرم UF6 با غنای 20% U-235 تولید شده است. اینها منجر شده است به تولید مجموعاٌ 137.3کیلوگرم UF6 با غنای 20% U-235 در PFEP از زمان آغاز تولید.
19. محوطه تحقیق و توسعه: پس از گزارش قبلی مدیرکل، ایران به طور متناوب UF6 طبیعی را به سانتریفیوژهای IR-2m و IR-4 ، بعضی اوقات به ماشین های مجزا و گاهی به آبشارهای کوچک یا بزرگ تر تزریق نموده است.[18] ایران هنوز سه نوع جدید از سانتریفیوژها را (IR-5,IR-6,IR-6s) آنگونه که قصد انجام آن را نشان داده بود، نصب نکرده است.[19] .[20]
20. بین 22 اگوست 2012 و 11 نوامبر 2012، تقریباٌ در مجموع 198.6 کیلوگرم UF6 طبیعی به سانتریفیوژ های محوطه تحقیق و توسعه خوراک دهی شده است، اما هیچ LEU ( اورانیوم با غنای پایین) به عنوان محصول گرفته نشده و باقیمانده آن در پایان فرآیند مجدداٌ ترکیب شده است.
21- براساس نتایج تحلیل نمونه های محیطی درPFEP[21] و سایر فعالیت های راستی آزمایی، آژانس نتیجه گرفته است که تاسیسات همانطور که ایران در پرسشنامه اطلاعات طراحی(DIQ) مربوطه اعلام نموده ، فعالیت کرده است.
D.2.کارخانه غنی سازی سوخت فوردو
22. کارخانه غنی سازی سوخت فوردو بر اساس پرسشنامه اطلاعات طراحی مورخ 18 ژانویه 2012[22]، یک کارخانه غنی سازی با استفاده از سانتریفیوژ برای تولید UF6 غنی شده تا سقف 20 درصد از اورانیوم 235 و تولید UF6 غنی شده تا سقف 5 درصد از اورانیوم 235 است. هنوز اطلاعات بیشتری از سوی ایران در مورد این تاسیسات بویژه در پرتو اختلاف بین هدف اولیه و اعلام شده این تاسیسات با هدفی که اکنون مورد استفاده قرار دارد، نیاز است.[23] این تاسیسات که برای اولین بار در سال 2011 عملیاتی گشت دارای 16 آبشار می باشد که به طور مساوی بین واحد یک و واحد دو تقسیم شده اند و در مجموع 2784 سانتریفیوژ را در خود جای داده است. تا امروز تمامی سانتریفیوژهایی که نصب شده اند از نوع ماشینهای IR-1 هستند. ایران هنوز باید آژانس را از این امر مطلع نماید که کدام آبشارها را برای غنی سازی تا 5 درصد اورانیوم 235 ویا برای غنی سازی تا 20 درصد اورانیوم 235 به کار می‌گیرد.[24]
23. از زمان گزارش قبلی مدیر کل، ایران 644 سانتریفوژ در تأسیسات فردو نصب کرده است که در نتیجه نصب سانتریفوژها در هشت آبشار واحد یک کامل شده است که هیچ یک از آنها با گاز UF6 تغذیه نشده است. ایران تمامی 8 آبشار را در واحد دو نصب کرده بود که چهار آبشار (که به شکل دو آبشار متصل به هم طراحی شده اند) با UF6 غنی شده تا 5 درصد اورانیوم 235 تغذیه می شدند[25] و چهار آبشار دیگر که باید مورد آزمایش خلأ قرار می گرفتند آماده تغذیه با UF6 بودند.
24. ایران برآورد نموده است که بین 14 دسامبر 2011، یعنی موقعی که تغذیه نخستین مجموعه دو آبشار به هم پیوسته آغاز شد، و 10 نوامبر 2012 مجموع 693 کیلوگرم UF6 غنی شده تا 5 درصد اورانیوم 235 به آبشارهای موجود در تأسیسات فردو خوراک دهی شده و تقریبا 5/95 کیلوگرم UF6 غنی شده تا 20 درصد اورانیوم 235 تولید شده که از این میزان، 7/73 کیلوگرم آن از این فرآیند خارج شده و توسط آژانس مورد راستی آزمایی قرار گرفته است.
25. بر اساس نتایج تحلیل نمونه‌های زیست محیطی در تأسیسات فردو[26] [27] و سایر اقدامات راستی آزمایی، آژانس به این نتیجه رسیده است که این تأسیسات همان گونه که ایران در آخرین پرسشنامه اطلاعات طراحی مربوطه اعلام داشته فعالیت نموده است.
D.3. سایر اقدامات مرتبط با غنی سازی
26. آژانس همچنان در انتظار دریافت پاسخ محتوایی ایران به درخواست های آژانس برای اطلاعات بیشتر در رابطه با اعلام اخباری از طرف ایران در خصوص ساخت ده تاسیسات جدید غنی سازی اورانیوم است که براساس گفته ایران درخصوص محل استقرار 5 مورد آن تصمیم گیری شده است.[28] ایران آن گونه که از طرف آژانس درخواست شده است هنوز اطلاعات مربوط به اعلام مورخ 7 فوریه 2010 را که تکنولوژی غنی سازی لیزری را در اختیار دارد را در اختیار آژانس قرار نداده است.[29] در نتیجه عدم همکاری ایران در خصوص این موضوعات، آژانس قادر به انجام راستی آزمایی و ارایه گزارش کامل در این موارد نیست.
E. فعالیت های بازفرآوری
27. متعاقب قطعنامه های مربوطه شورای حکام و شورای امنیت، ایران موظف است تا فعالیت های بازفرآوری خود از جمله تحقیق و توسعه را به حال تعلیق درآورد.[30] ایران بیان داشته است که «فعالیت های بازفرآوری ندارد».[31] آژانس به نظارت خود بر کاربرد سلول های داغ در راکتور تحقیقاتی تهران [32]TRR و تاسیسات تولید رادیوایزوتوپ مولیبدن، ید وگزنون MIX ادامه داده است.[33] آژانس در تاریخ 11 نوامبر 2012 یک بازرسی و راستی آزمایی اطلاعات طراحی در TRR و در تاریخ 12 نوامبر 2012 یک راستی آزمایی اطلاعات طراحی در تاسیسات MIX انجام داده است. آژانس تنها در ارتباط با TRR، تاسیسات MIX و دیگر تاسیساتی که آژانس به آنها دسترسی دارد، می تواند تایید نهایی کند که آهیچ اقدام مرتبط با بازفرآوری در ایران وجود ندارد.
F. پروژه های مرتبط با آب سنگین
28. برخلاف قطعنامه های شورای حکام و شورای امنیت، ایران کار بر روی تمامی پروژه های مرتبط با آب سنگین از جمله ادامه ساخت رآکتور تعدیل شده آب سنگین در اراک و رآکتور تحقیقات هسته ای ایران (راکتور IR-40) را که تحت پادمان های آژانس قرار دارد به حال تعلیق در نیاورده است.[34]
29. در 10 نوامبر 2012، آژانس یک راستی آزمایی اطلاعات طراحی در راکتور IR-40 در اراک انجام داد و مشاهده نمود که نصب لوله‌های مدار تعدیل کننده و خنک کننده همچنان ادامه دارد. در جریان راستی آزمایی اطلاعات طراح، ایران اظهار داشت انتظار می رود بهره برداری از راکتور IR-40 در سه ماهه اول 2014 آغاز گردد.[35]
30. آژانس از زمان بازدید خود از کارخانه تولید آب سنگین در مورخ 17 اوت 2011 امکان دسترسی بیشتر به کارخانه را نداشته است. در نتیجه، آژانس برای نظارت بر وضعیت این کارخانه بار دیگر بر تصاویر ماهواره ای اتکا نموده است. براساس تصاویر اخیر به نظر می رسد که کارخانه آب سنگین در حال فعالیت است. تا این تاریخ، ایران اجازه نداده است آژانس از آب سنگین ذخیره شده در تاسیسات فرآوری اورانیوم UCF نمونه برداری نماید.[36]
G. تبدیل اورانیوم و تولید سوخت
31. از آنجا که ایران موظف است همه فعالیت های مرتبط با غنی سازی و پروژه های مرتبط با آب سنگین را تعلیق نماید، اما شماری از فعالیت هایی را که ایران در تاسیسات تبدیل اورانیوم (UCF) و کارخانه تولید سوخت (FMP) و FPFP در اصفهان اجرا کرده است، همانطور که در زیر نشان داده شده است، تخلف از آن وظایف است، با وجود اینکه آن تاسیسات تحت پادمان آژانس قرار دارند.[37]
32. براساس آخرین اطلاعات در دسترس آژانس :
· ایران در UCF ، 550 تن UF6 تولید کرده است که 99 تن از آن به FEP ارسال شده است.
· ایران اقلام سوخت تولید شده در FMP و FPFP را (که ذیلاٌ ذکر می گردد) به TRR (راکتور تحقیقاتی تهران) منتقل کرده است: 10 ظرف حاوی اورانیوم غنی شده تا غنای 20% U-235، 4 ظرف حاوی اورانیوم غنی شده تا غنای 3.34% U-235 و 5 ظرف حاوی اورانیوم طبیعی.
33. تاسیسات تبدیل اورانیوم: همانگونه که قبلاٌ گزارش گردید، آژانس در مارس 2012 یک PIV در UCF اجرا نمود. به منظور نهایی ساختن ارزیابی نتایج PIV ، آژانس از ایران درخواست نمود اطلاعات بیشتری ارائه نماید.
34. در DIQ (پرسشنامه اطلاعات طراحی ) انجام شده برای UCF مورخ 13 اکتبر 2012، ایران آژانس را از افزایش ظرفیت تولید UO2 طبیعی در UCF از 10 تن در سال به 14 تن در سال آگاه کرد.
35. آژانس در مورخ 5 نوامبر 2012 راستی آزمایی نموده که ایران 24 کیلوگرم از اورانیوم به شکل UO2 را در جریان فعالیت های تحقیق و توسعه تولید نموده که شامل تبدیل UF6 غنی شده تا 3.34 درصد از u235 بوده است. ایران متعاقبا 13.6 کیلوگرم از اورانیوم را به شکل UO2 به FMP منتقل کرد.[38] در مورخ 6 نوامبر 2012 ایران فعالیت های تحقیق و توسعه را از سر گرفته، اما اورانیوم اضافی به شکل UO2 را از تبدیل UF6 غنی سازی شده تا 34/3 درصد اورانیوم 235 تولید نکرده است. در همین تاریخ، ایران از طریق تبدیل کنستانتره سنگ معدن اورانیوم در حدود 6231 کیلوگرم از اورانیوم طبیعی به شکل UO2 تولید نموده که در این میان آژانس راستی آزمایی نموده که ایران 3100 کیلوگرم را به FMP منتقل نموده است.
36. در جریان DIV انجام شده درUCF در مورخ 6 نوامبر 2012، ایران به آژانس اطلاع داد که به دلیل ترکیدگی مخزن ذخیره، مقادیر فراوانی از مایع محتوی ضایعات اورانیوم طبیعی، روی کف تاسیسات ریخته است. بازرسان آژانس سرریز شدن این مواد را تایید کردند. آژانس در حال گفت وگو با ایران در مورد حسابرسی مواد طبیعی سرریز شده از مخزن است.
37. کارخانه تولید سوخت: بین 4 تا 6 سپتامبر 2012، آژانس به انجام یک PIV در FMP مبادرت ورزید که هنوز در حال ارزیابی نتایج آن است. در مورخ 7 نوامبر 2012 آژانس یک راستی آزمایی اطلاعات طراحی و یک بازرسی در FMP انجام داده و تایید نمود که تولید صفحه ها برای راکتور IR-40 با استفاده از UO2 طبیعی در حال انجام است. ایران به آژانس اطلاع داد که تولید مجموعه سوخت نمونه برای راکتور IR-40 را تکمیل کرده است.[39] در 7 نوامبر 2012 ایران تولید مجموعه سوخت حاوی مواد هسته ای را آغاز نکرده است. در همان زمان، آژانس دو نمونه میله سوخت ساخته شده UO2 غنی شده تا 34/3 درصد اورانیوم 235 را قبل از انتقال آن به راکتور تحقیقاتی تهران راستی آزمایی نمود.
38. کارخانه ساخت صفحه سوخت: آژانس در مورخ 29 سپتامبر 2012 یک PIV در FPFP انجام داد و تایید نمود که میان آغاز فعالیت های تبدیل بین 17 سپتامبر و 26 سپتامبر 2012، به میزان 7/82 کیلو گرم UF6 غنی سازی شده تا 20 درصد اورانیوم 235 وارد فرآیند تبدیل شده و 38 کیلوگرم اورانیوم به صورت پودر U3O8[40] و اقلام سوخت تولید شده است. ایران اعلام کرده است که بین 27 سپتامبر 2012 و 10 نوامبر 2012 هیچ مقدار دیگری از UF6 غنی سازی شده تا 20 درصد اورانیوم 235 را در سیلندرهای متصل به فرآیند، تبدیل نکرده است. در 11 نوامبر 2012 آژانس یک مجموعه سوخت جدید را قبل از انتقال آن به راکتور تحقیقاتی تهران راستی آزمایی و وجود 46 صفحه سوخت را تایید نمود. در 12 نوامبر 2012، آژانس و ایران در خصوص یک رهیافت پادمانی روزآمد شده برای FPFP توافق کردند.
H. ابعاد نظامی احتمالی
39. گزارش های قبلی مدیر کل مسایل باقیمانده مربوط به ابعاد نظامی احتمالی برنامه هسته ای ایران و اقداماتی را که لازم است ایران برای حل این مسایل انجام دهد مشخص نموده اند.[41] آژانس از سال 2002 به نحو فزاینده ای نسبت به وجود احتمالی فعالیت های آشکار نشده مرتبط با امور هسته ای که سازمان های نظامی مربوطه در آن دخیل بوده اند از جمله فعالیت های مرتبط با توسعه بار هسته ای موشک نگرانی داشته است.
40. ضمیمه گزارش نوامبر 2011 مدیر کل (GOV/2011/65) تحلیل مفصلی از اطلاعات در دسترس آژانس را ارائه نمود که نشان می داد ایران فعالیت هایی را اجرا کرده است که با توسعه یک وسیله انفجاری هسته ای مرتبط است. این اطلاعات از طیف گسترده ای از منابع مستقل از جمله از تعدادی از کشورهای عضو، تلاش های خود آژانس و اطلاعاتی که ایران ارائه کرده بدست آمده و روی هم رفته آژانس آنها را معتبر ارزیابی کرده است. اطلاعات مزبور نشان می دهند که فعالیت ها قبل از اواخر سال 2003 تحت یک برنامه ساختار بندی شده رخ داده اند؛ و برخی از آنها بعد از سال 2003 نیز ادامه یافته اند؛ و ممکن است برخی از آنها هنوز هم ادامه داشته باشند. آژانس از نوامبر 2011 اطلاعات بیشتری بدست آورد که تحلیل مندرج در ضمیمه مذکور را بیشتر مورد تایید قرار می دهد.
41. شورای امنیت در قطعنامه 1929 (2010) تعهدات ایران را برای انجام اقداماتی که شورای حکام در قطعنامه های GOV/2006/14 و GOV/2009/82 ایران را ملزم به آن نموده است و برای همکاری کامل با آژانس در خصوص مسایل باقی مانده مخصوصاً مسایلی که موجب نگرانی هایی درباره ابعاد نظامی احتمالی برنامه هسته ای ایران شده اند از جمله دسترسی بدون تاخیر به سایت ها، تجهیزات، اشخاص و اسناد مورد درخواست آژانس مجدداً مورد تایید قرار داد.[42] شورای حکام در قطعنامه GOV/2011/69 مورخ 18 نوامبر 2011 نگرانی عمیق و فزاینده خود را در مورد مسایل حل نشده مربوط به برنامه هسته ای ایران از جمله مواردی که برای خارج کردن وجود ابعاد نظامی احتمالی نیازمند روشن شدن هستند ابراز نمود. شورای حکام طی قطعنامه GOV/2012/50 تصمیم گرفت که همکاری ایران با آژانس در خصوص حل و فصل کلیه مسایل باقی مانده به منظور بازگرداندن اعتماد بین المللی در مورد ماهیت صرفاً صلح آمیز برنامه هسته ای ایران دارای ضرورتی فوری و اساسی می باشد.
42. همانطور که در بخش B ذکر شد، از نشست نوامبر 2011 شورای حکام، آژانس طی چند دور مذاکره رسمی و تعداد بسیاری تماس غیر رسمی با ایران، تلاش گسترده ای برای حل همه مسایل باقیمانده مربوط به برنامه هسته ای ایران، مخصوصاً ابعاد نظامی احتمالی بعمل آورده اما این تلاش ها منجر به نتایج ملموسی نشده است. آژانس بطور خاص :
· به دنبال توافق با ایران برای رسیدن به یک رهیافت ساختاری برای شفاف سازی همه موضوعات باقیمانده و با تمرکز بر مسایل ترسیم شده در ضمیمه سند GOV/2011/65 بوده است. در این زمینه هنوز توافقی حاصل نشده است.
· از ایران خواسته است که اظهارات اولیه در ارتباط با موضوعات تعیین شده در بخش C سند GOV/2011/65 را به آژانس ارائه نماید. اظهارات بعدی ایران نگرانی های آژانس را در ارتباط با این موضوعات رد می کرد و استدلال ایران عمدتا مبتنی بر این بود که این نگرانی ها را بر پایه ادعاهای بی اساس می دانست.
· آژانس به عنوان بخشی از رهیافت ساختاری، 13 موضوع را تعیین کرده است که منطبق با موضوعات مندرج در ضمیمه سند GOV/2011/65 می باشد و لازم است مورد توجه قرار گیرند.
· در مورد ماهیت نگرانی های آژانس و اطلاعات در دسترس آن در مورد پارچین و کارشناس خارجی، برای ایران شفاف سازی کرده و سوالات اولیه ای را در این مورد به ایران ارائه نموده که ایران تاکنون به آنها پاسخی نداده است، و
· چند مرتبه از 26 ژانویه 2012 به این سو، درخواست دسترسی به سایت پارچین را به ایران ارائه کرده که ایران بر خلاف قطعنامه GOV/2012/50 هنوز دسترسی به این سایت را برای آژانس فراهم نساخته است.
43. پارچین: چنانکه در ضمیمه گزارش نوامبر 2011 مدیر کل بیان شده است[43] اطلاعاتی که کشورهای عضو به آژانس داده اند نشان می دهند که ایران برای انجام آزمایش های هیدرودینامیک یک مخزن بزرگ مواد انفجاری ساخته است;[44] چنین آزمایش هایی شاخصی قوی برای توسعه احتمالی سلاح هسته ای است. اطلاعات مزبور همچنین نشان می دهند که این مخزن در سال 2000 در پارچین نصب شده بود. همانگونه که قبلا گزارش شد، محل استقرار این مخزن در سایت پارچین در ماه مارس 2011 مشخص شد، و آژانس در ژانویه 2012 ایران را از این محل مطلع ساخت. ایران بیان داشته است که «اتهام فعالیت های هسته ای در پارچین بی اساس است».[45]
44. همانگونه که قبلا گزارش شد، تصویر های ماهواره ای دوره زمانی فوریه 2005 تا ژانویه 2012 که در اختیار آژانس هست تقریباً هیچ فعالیتی را در داخل یا نزدیک ساختمانی که این مخزن در آن قرار دارد نشان نمی دهد. اما از زمان نخستین درخواست آزانس برای دسترسی به این محل، تصویرهای ماهواره ای نشان می دهند که فعالیت های گسترده انجام شده و تغییراتی در نتیجه آن در این محل روی داده است.
از فوریه 2012 تعدادی از تصویرهای ماهواره ای محل مزبور این موارد را نشان می دهند:
* حضور مکرر و فعالیت های مشمول تجهیزات، کامیون ها و پرسنل ؛
* جاری شدن مقدار زیادی مایع در مدت زمانی طولانی از ساختمانی که مخزن در آن قرار دارد؛
* برداشتن لوله های خارجی از ساختمانی که مخزن در آن قرار دارد؛
* تخریب و برداشتن 5 ساختمان یا ساختار دیگر و حصار پیرامون محل؛
* شکل دهی مجدد به زیرساخت های تامین آب و برق؛
* پوشاندن ساختمانی که مخزن در آن قرار دارد و یک ساختمان دیگر؛ و
* زدودن اولیه و برداشتن میزان قابل توجهی از خاک محل و منطقه اطراف آن، در محدوده ای بیش از 25 هکتار، و برداشتن میزان بیشتری از خاک محل در عمقی بیشتر و جایگزین کردن خاک جدید؛
45. با توجه به فعالیت های عمده ای که ایران تاکنون انجام داده، و هم چنان در محل مذکور از سایت پارچین در حال انجام است، زمانی که آژانس به این محل دسترسی بیابد، توانایی اش برای اجرای راستی آزمایی موثر به نحو عمده ای خدشه دار خواهد شد. آژانس هم چنان دسترسی به این محل را بدون تاخیر بیشتر خواستار است و ضروری است ایران بدون تاخیر بیشتر پاسخ های محتوایی به سوالات مشروح آژانس درخصوص سایت پارچین و کارشناس خارجی، که در فوریه 2012 درخواست شد،[46] ارائه نماید.
I. اطلاعات طراحی
46. ایران بر خلاف موافقتنامه پادمان و قطعنامه های شورای حکام و شورای امنیت مواد کد اصلاحی 1/3 بخش عمومی ترتیبات فرعی موافقتنامه پادمان ایران را اجرا نمی نماید.[47] این کد مقرر می دارد که اطلاعات طراحی برای تاسیسات جدید به محض اینکه تصمیم به ساخت آن و یا صدور مجوز برای ساخت تاسیسات جدید، هر کدام که اول باشد، اتخاذ شد به آژانس تسلیم شود. کد اصلاحی 1/3 همچنین مقرر می دارد که اطلاعات طراحی کامل تر به محض اینکه طراحی در تعریف پروژه، طراحی اولیه، ساخت و مراحل شروع اجرا توسعه یافت باید تسلیم گردد. ایران تنها کشور با فعالیت های عمده هسته ای است که آژانس در آنجا موافقتنامه جامع پادمان را انجام می دهد و این کشور مواد کد اصلاحی 1/3 را اجرا نمی کند. اشاره به این نکته حائز اهمیت است که فقدان این گونه اطلاعات اولیه زمانی را که برای برنامه ریزی ترتیبات ضروری پادمان در اختیار آژانس است کاهش می دهد بویژه در مورد تاسیسات جدید و نیز سطح اعتماد را در صورت فقدان سایر تاسیسات هسته ای تقلیل می دهد.[48]
47. برخلاف تعهدات ایران تحت کد اصلاحی 3.1، ایران از سال 2006 پرسشنامه اطلاعات طراحی مربوط به راکتور IR-40 را روزآمد نکرده است. فقدان اطلاعات به روز شده در مورد راکتور IR-40، تاثیر نامطلوبی بر توانایی آژانس جهت راستی آزمایی موثر طراحی این تاسیسات و اجرای یک رویکرد پادمانی موثر داشته است.[49]
48. پاسخ ایران به درخواست های آژانس برای تایید یا ارائه اطلاعات بیشتر درمورد اظهاراتش مبنی بر قصد ساخت تاسیسات هسته ای جدید این است که اطلاعات لازم را در «زمان مقتضی»ارائه خواهد داد به جای اینکه براساس ملزومات کد اصلاحی 3.1 بخش عمومی ترتیبات فرعی موافقت نامه پادمانش عمل نماید.[50]
J. پروتکل الحاقی
48. برخلاف قطعنامه های مربوط شورای حکام و شورای امنیت، ایران پروتکل الحاقی را اجرا نمی نماید. آژانس در موقعیتی نخواهد بود که تضمین معتبر درباره فقدان مواد و فعالیت های هسته ای اعلام نشده در ایران را ارائه دهد مگر اینکه و تا زمانیکه ایران همکاری لازم را با آژانس از جمله اجرای پروتکل الحاقی بعمل آورد.[51]
k . سایر موضوعات
50. آژانس و ایران به بحث پیرامون اختلاف وزن بین مقدار مواد هسته ای اعلام شده توسط مجری طرح و اندازه گیری به عمل آمده توسط آژانس در ارتباط با آزمایشات تبدیل توسط ایران بین سالهای 1995 و 2002 در آزمایشگاه تحقیقاتی چندمنظوره جابربن حیان (JHL) ادامه داده است.[52]
51. همان طور که قبلا گزارش شده بود ایران اکنون در قلب راکتور تحقیقاتی تهران شماری از مجموعه های سوخت را که در ایران تولید شده اند و شامل مواد هسته ای است که در ایران تا 5/3 درصد و نیز تا 20 درصد از اورانیوم 235 غنی شده اند.[53]
52. همان طور که در گزارش قبلی مدیر کل[54] آمده بود در روزهای 29 و 30 ژوئیه 2012 آژانس بازرسی را در نیروگاه هسته ای بوشهر در حالی که راکتور با 75 درصد قدرت اسمی اش فعالیت داشت انجام داد. در نامه ای به تاریخ 15 اکتبر 2012 ایران به آژانس اطلاع داد که مجموعه های سوخت از تاریخ 22 تا 29 اکتبر 2012 از قلب (راکتور) به حوضچه سوخت مصرف شده انتقال خواهد یافت. در روزهای 6 و 7 نوامبر آژانس بازرسی را در نیروگاه انجام داد و راستی آزمایی کرد که مجموعه های سوخت در حوضچه سوخت مصرف شده قرار دارند.
L. خلاصه:
53. درحالی که آژانس به فعالیت های راستی آزمایی در خصوص عدم انحراف مواد هسته ای اعلام شده در تاسیسات هسته ای و مکان های خارج از تاسیسات هسته ای اعلام شده از سوی ایران که تحت توافقنامه پادمان هستند، ادامه می دهد، از آنجا که ایران همکاری لازم را از جمله در مورد اجرای پروتکل الحاقی، به عمل نمی آورد، آژانس قادر نیست درخصوص عدم فعالیت ها و مواد هسته ای اعلام نشده اطمینان موثقی ارائه دهد و بنابراین نمی تواند نتیجه گیری نماید که تمامی مواد هسته ای در ایران برای فعالیت های صلح آمیز هستند.[55]
54. بر خلاف قطعنامه های نوامبر 2011 و سپتامبر 2012 و علی رغم گفت وگوی فشرده بین آژانس و ایران از ژانویه 2012 تا کنون، هیچ نتیجه ملموسی جهت حل و فصل موضوعات باقی مانده، عاید نشده است و از جمله آنکه ایران رویکرد ساختاری را منعقد و اجرا نکرده است. بنا بر این مدیر کل قادر به گزارش هیچگونه پیشرفتی در شفاف سازی موضوعات مربوط به ابعاد محتمل نظامی برنامه هسته ای ایران نیست.
55. مایه نگرانی است که فعالیت های گسترده و مهم انجام شده از فوریه 2012 تا کنون در مکان واقع شده در سایت پارچین که آژانس خواستار دسترسی به آن شده است، توانایی آژانس جهت راستی آزمایی را به شدت کاهش داده است. آژانس درخواست خود را تکرار می کند مبنی بر اینکه ایران بدون تاخیر بیشتر دسترسی به این مکان و پاسخ های محتوایی به سئوالات ریز آژانس در خصوص سایت پارچین و کارشناس خارجی را فراهم کند.
56. با توجه به ماهیت و میزان اطلاعات معتبر موجود، از نظر آژانس همچنان برای ایران ضروری است که بدون تاخیر بیشتر وارد تعامل با آژانس در مورد محتوای نگرانی های آژانس شود. در فقدان چنین تعاملی، آژانس قادر نخواهد بود نگرانی های مربوط به موضوعات مرتبط با برنامه هسته ای ایران از جمله موضوعاتی که نیاز به شفاف سازی دارند تا وجود ابعاد محتمل نظامی برنامه هسته ای ایران را منتفی سازند، حل و فصل نماید.
57. مدیرکل همانگونه که در قطعنامه های الزام آور شورای حکام و شورای امنیت درخواست شده، همچنان اصرار دارد که ایران قدم هایی به سمت اجرای کامل موافقتنامه پادمان و سایر تعهداتش بردارد و از ایران مصرانه می خواهد وارد تعامل با آژانس جهت نیل به نتایج ملموس در مورد حل و فصل موضوعات محتوایی باقی مانده شود.
58. مدیرکل به نحو شایسته به گزارش دهی خود ادامه خواهد داد.
[1] - موافقتنامه بین ایران وآژانس برای اجرای پادمان در ارتباط با پیمان عدم اشاعه سلاح های هسته ای (INFCIR/214) که در 15 می 1974 لازم اجرا شده است.
[2] - شورای حکام 11 قطعنامه در ارتباط با اجرای پادمان در ایران تصویب نموده است. ( شماره و تاریخ قطعنامه ها ذکر شده است)
[3] - در قطعنامه 1929 (2010) شورای امنیت تاکید می کند از جمله که ایران باید بدون تاخیر بیشتر اقدامات مورد درخواست شورای حکام را در ( قطعنامه های) GOV/2006/14 و GOV/2009/82) انجام دهد؛ تعهدات ایران را برای همکاری کامل با آژانس در خصوص کلیه مسائل باقیمانده بویژه آنهایی که نگرانی هایی را در خصوص ابعاد نظامی احتمالی برنامه هسته ای ایران موجب شده است مورد تاکید قرار داد؛ تصمیم گرفت که ایران باید بطور کامل و بدون شرط به موافقتنامه پادمان خود از جمله از طریق اجرای کد اصلاح شده 1/3 ترتیبات فرعی پایبند گردد؛ و از ایران خواست بطور صریح مطابق با مفاد پروتکل الحاقی خود عمل نموده و فورا آن را تصویب نماید. ( بندهای اجرایی 6-1 )
[4] - شورای امنیت سازمان ملل قطعنامه های زیر در خصوص ایران را تصویب کرده است : 1967(2006)، 2006) 1737(، 1747(2007)، 1803(2008)، 1835(2008) ، 1929(2010) .
[5] - از آژانس به موجب موافقتنامه روابط خود با سازمان ملل(INFCRIC/11, Part I.A) درخواست شده است که با شورای امنیت بر اساس درخواست این شورا با تامین اطلاعات و مساعدتی که ممکن است برای اجرای مسئولیتش جهت حفظ یا برقراری صلح و امنیت بین المللی نیاز باشد، همکاری نماید. کلیه اعضای سازمان ملل شامل ایران و سایر اعضای آژانس موافقت می نمایند که تصمیمات شورای امنیت را پذیرفته و اجرا نمایند، و در این خصوص اقداماتی را که مطابق با تعهداتشان تحت منشور سازمان ملل متحد می باشد، انجام دهند.
[6] - GOV/2012/50, para.6.
[7] - GOV/2012/37, para.8.
[8] - GOV/2012/50, para.4.
[9] - GOV/2012/50, para.4.
[10] - کلیه مکانهای خارج از تاسیسات (LOFs) در بیمارستانها واقع شده اند.
[11] - در راستای رویه عادی پادمانی ، مقادیر کم مواد هسته ای در تاسیسات ( مانند مقداری پسماند و نمونه ها) تحت اقدامات مراقبتی و نظارتی قرار نمی گیرند.
[12] - همانطور که در پرسشنامه های اطلاعات طراحی (DIQs) ایران برای کارخانه غنی ساز سوخت در نطنز اعلام شد.
[13] - GOV/2010/10, para. 8 : طبق گزارش ها جناب آقای عباسی [معاون رئیس جمهور و رئیس سازمان انرژی اتمی ایران] بیان داشته است که ایران در برنامه دارد که 4 تا 5 رآکتور جدید را تا چند سال دیگر به منظور تولید رادیو ایزوتوپها و اجرای تحقیقات احداث نماید ( ایران تولید غنی سازی اورانیوم 20 درصد را متوقف نخواهد کرد، تهران تایمز ، 12 آوریل 2011) همچنین آژانس خبری دانشجویان ایران از او نقل نموده که گفته است “برای تامین سوخت برای این راکتورها ( جدید) ما نیاز داریم که غنی سازی اورانیوم 20 درصد را ادامه دهیم” (ایران راکتورهای تحقیقاتی جدید احداث می کند – گزارش ، رویترز، 11 آوریل 2011).
[14] ـ ارقامی که به UF6 خوراک دهی شده به داخل فرآیندهای غنی سازی و/یا تبدیل اشاره دارند UF6 موجود در سیلندرهای متصل به فرآیندها و مواد هسته ای متوقف شده در فرآیند و موجود در پسماندها را شامل می شوند.
[15] ـ نگاه کنید به پی نوشت شماره 14
[16] ـ تا تاریخ 10 نوامبر 2012 تعداد 10414 سانتریفیوژ در کارخانه غنی سازی سوخت (+991 از گزارش قبلی مدیر کل) نصب شده بود.
[17] - نتایج نمونه هایی که تا تاریخ 24 ژوئن 2012 گرفته شده اند در دسترس ازانس می باشد.
[18] - در 6 نوامبر 2012 ، 32 سانتریفیوژ IR-4 در آبشار 2، 14 سانتریفیوژ IR-2m درآبشار3، 144 سانتریفیوژ IR-4 در آبشار 4 و 162 سانتریفیوژ IR-2m در آبشار 5 نصب گردید.
[19] - GOV/2012/9, Para.20
[20] - در 6 نوامبر 2012 ، آژانس متوجه وجود دو ظرف خالی برای سانتریفیوژآی.آر-6 درکارخانه نیمه صنعتی غنی سازی سوخت گردید. بنابه اعلام ایران، زمانیکه در ابتدا سانتریفیوژها در محل یادشده دریافت گردید، آنها کامل شده بود. اما قسمت های چرخان متعاقباٌ برای آزمایش در جای دیگری بجز کارخانه نیمه صنعتی غنی سازی سوخت برداشته شده بود.
[21] - نتایج برای نمونه های گرفته شده تا 10 جون 2012 در دسترس آژانس می باشد.
[22] - ایران تاکنون پرسشنامه اطلاعات طراحی اولیه و سه پرسشنامه اطلاعات طراحی اصلاح شده را به آژانس تحویل داده است. (GOV/2012/9, para. 24) .
[23]- GOV/2009/74, para.7 and 14.
[24] - ایران در نامه ای به آژانس در تاریخ 23 مه 2012 بیان داشته است که آژانس را از سطح تولید آبشارها قبل از شروع کار آنها مطلع خواهد نمود. (GOV/2012/23, para. 25)
[25] - تعداد سانتریفوژهای تغذیه شده (696) با آنچه در گزارش قبلی مدیر کل منعکس گردیده تفاوتی نکرده است (GOV/2012/37, Figure 7)
[26] - نتایج مربوط به نمونه های گرفته شده تا تاریخ 11 ژوئن 2012 در اختیار آژانس می باشد.
[27] - GOV/2012/37, para. 26
[28] - ایران مکان استقرار10 سایت جدید غنی سازی را تعیین می کند. خبرگزاری فارس ، 16 آگوست 2010.
[29] - طرح شده در وب سایت ریاست جمهوری اسلامی ایران، 7 فوریه 2010در نشانی http://www.president.ir/en//ArtID=20255
[30]- S/RES/1969 (2006), para.2: S/RES/1737 (2006), para.2: S/RES/1747 (2007) para.1: S/RES/1803 (2008), para.1: S/RES/1835 (2008), para.4: S/RES/1929 (2010), para.2.
[31] - نامه به آژانس در تاریخ 15 فوریه 2008.
[32] - TRR راکتوری 5 مگاواتی است که با سوخت غنی شده 20 درصد U-235 کار می کند و برای پرتوافنکی انواع هدف ها، تحقیقات و آموزش مورد استفاده قرار می گیرد.
[33] تأسیسات MIX یک مجموعه سلول داغ برای جداسازی ایزوتوپهای رادیودارویی از هدفها شامل اورانیوم پرتو داده شده در TRR می باشد. تأسیسات MIX اخیرا هیچ هدف اورانیومی را فرآوری نمی کند.
[34]- S/RES/1737 (2006), para. 2; S/RES/1747 (2007), para. 1; S/RES/1803 (2008), para. 1; S/RES/1835 (2008), para. 4; S/RES/1929 (2010), para. 2;
[35]- GOV/2012/23, para 32.
[36]- GOV/2010/10, paras. 20 and 21
[37] - همانگونه که در پرسشنامه اطلاعات طراحی (( DIQایران برای FPFP اعلام شده است.
[38] - GOV/2012/23 para 35
[39] - مجموعه نمونه شبیه مجموعه سوخت است با این تفاوت که حاوی مواد غیر هسته ای است.
[40] - مقدار اندکی از U3O8 غنی سازی شده تا 20 درصد اورانیوم 235 به UO2 تبدیل و سپس قرص های استاندارد تولید شود.
[41]- See, for example: GOV/2011/65, paras 38-45 and Annex; GOV/2011/29, para. 35; GOV/2011/7, Attachment;
GOV/2010/10, paras 40–45; GOV/2009/55, paras 18–25; GOV/2008/38, paras 14–21; GOV/2008/15, paras 14–25 and Annex; GOV/2008/4, paras 35–42.
[42] - S/RES/1929, paras 2 and 3.
[43] - GOV/2011/65, Annex, para. 49.
[44]- GOV/2011/65, Annex, para. 47.
[45]- GOV/2011/37, para. 43.
[46]- GOV/2012/9, para. 8.
[47] - بر اساس ماده 39 موافقتنامه پادمان ایران، ترتیبات فرعی موافقت شده نه می تواند بصورت یکجانبه تغییر یابد، و نه مکانیسمی در موافقت نامه پادمان برای تعلیق مفاد توافق شده ترتیبات فرعی وجود دارد. بنابراین، همانطور که قبلا در گزارشهای مدیرکل تشریح شده است (see e.g. GOV/2007/22, 23 May 2007), کد 3.1 که ایران آن را در سال 2003 پذیرفته است همچنان معتبر است. ایران همچنین بر اساس پاراگراف 5 قطعنامه 1929 (2010) شورای امنیت ملزم است که " به طور کامل و بی قید و شرط به موافقتنامه پادمان با آژانس شامل اجرای کد اصلاحی 3.1 پایبند باشد".
[48] -GOV/2010/10, para, 35.
[49]- GOV/2011/37, para. 46.
[50]- GOV/2011/29, para. 37; GOV/2012/23, para. 29.
[51] - پروتکل الحاقی ایران را شورا در 21 نوامبر 2003 تایید نمود و ایران آن را در 18 دسامبر 2003 امضا کرد هرچند که هنوز تصویب نشده است. ایران پروتکل الحاقی را به طور موقت بین دسامبر 2003 و فوریه 2006 اجرا نمود.
[52] - - این مواد از تاریخ 2003 از سوی آژانس ممهور شده بود.؛
GOV/2003/75, paras 20–25 and Annex 1; GOV/2004/34, para. 32,
and Annex, paras 10–12; GOV/2004/60, para. 33, Annex, paras 1–7; GOV/2011/65, para. 49
[53]- GOV/2012/37, para.50
[54] - GOV/2012/37, para. 51
[55] . شورای حکام از اوایل 1992 در مقاطع مختلف چندین بار تایید کرده است که ، پاراگراف 2 از (Corr) INFCIRC/153که دایر بر ماده 2 موافقتنامه پادمان ایران است آژانس را مختار و ملزم به جستجو و راستی آزمایی هر دو موضوع انحراف مواد هسته ای از فعالیتهای اعلام شده (صحت) و همچنین نبود فعالیتهای هسته ای اعلام نشده در کشور (یعنی کامل بودن) کرده است. ( به عنوان مثال بنگرید به GOV/OR.864, para. 49).
